Nierecordowa Maniacka 10 w Poznaniu

Zmianę nazwy biegu z "Maniackiej Dziesiątki" na "Recordową Maniacką Dziesiątkę" i zmianę samej trasy sfundowali wszystkim zawodnikom organizatorzy, trasa miała być jeszcze szybsza aniżeli w zeszłym roku, pytanie czy do końca tak było?

Czasy tej "recordowości" i szybkości trasy nie pokazują, były one o wiele gorsze w większości przypadków aniżeli rok temu

( patrząc na zawodników z pierwszej 50 z których wielu startowało w tym jak i w poprzednim roku )

Jeśli chodzi o samą relację z biegu to ...

Przed samym startem .....

Po rozgrzewce poleciałem na linię startu, minął mnie wielokrotny mistrz Polski - Marcin Chabowski (jak się okazało później - zwycięzca tego biegu) który jeszcze pobudzał się mocnym biegiem rytmowym przed startem.

Okazało się że startuję ze strefy B, w zeszłym roku startowałem ze

strefy A pomimo gorszej życiówki, nieco dziwne ...

No to ustawiamy się, przed nami chyba tylko elita - wśród nich Mezo tuż za ich plecami, czekamy na odliczanie, no i stała się dziwna sprawa - przed nas wpada babka i oddziela nas od elity - każe nam zachować odstęp od elity ( w elicie jest Mezo który pobiegnie potencjalnie wolniej ode mnie oraz biegaczy z mojej linii )

Oczywiście nakaz zachowania odstępu zdenerwował jednego z biegaczy do którego zwróciła się Pani z obsługi biegu i oznajmił on, iż się nie będzie nigdzie cofał i że to nie ma kompletnie sensu, w zasadzie miał rację, chwilę później i tak wystartowaliśmy wszyscy na plecach elity, bez jakichś tam odstępów między poszczególnymi strefami.

3..2....1.... START

Pierwsze kilka kilometrów biegło się bardzo dobrze, przede wszystkim było z kim biec i trzymać równe tempo, już po pierwszych 2 kilometrach sformowała się spora grupka mocnych biegaczy do której udało mi się dołączyć.

Checkpoint na 5km pokazał czas 16:21, zegarek piknął 50m za checkpointem, coś mi nie grało tutaj ale wiedziałem, że jest dobrze i wierząc organizatorom, a nie zegarkowi kalkuluje sobie -

"na 5km 16:21 to druga połówka wystarczy w zaledwie16:38 i mam czas poniżej 33 minut, myślę sobie nie da się tego spalić będzie świetny czas!" - czułem się mocny mięśnie wówczas nadal dawały radę.

Grupka w której biegłem zaczęła się stopniowo rozpadać, a na 6 kilometrze już jej nie było, jedni polecieli do przodu drudzy nie wytrzymali tempa, ja wraz z jednym biegaczem byliśmy pośrodku i biegliśmy razem.

Do 7 kilometra była moc i pełna kontrola tempa, jednak od 8 kilometra zaczęły się schody i światła zaczęły gasnąć, jak się okazało nie tylko mi ...

Bieg wzdłuż Malty rozliczył wszystkich tego dnia ...

Mocny wiatr + brak kogokolwiek do pomocy w trzymaniu tempa mocno mnie spowolnił, wszyscy ze znajomych na mecie mówili iż to był początek ich końca. Nie dało się tam po prostu utrzymać dobrego tempa z pierwszej części biegu.

Udało się poderwać lekko dopiero na niespełna 200 metrów przed metą, widziałem z daleka zegar który pokazywał 33:xx i już bez wątpienia to był koniec marzeń o czasie 32 "z hakiem".

Wpadam na metę z czasem 33:38, położyłem się i myślę co tu się odwaliło na tych ostatnich 5km?

Okazało się że checkpoint na 5 kilometrze był w rzeczywistości przed 5 kilometrem o około 50 metrów i mój czas na rzeczywistej połówce dystansu był nieco gorszy niż to 16:21.

Niestety kilometry były słabo pooznaczane, rzadko która flaga była na swoim miejscu i tutaj minus dla organizatorów na pewno.

Podsumowując ...

Trasa sama w sobie niby fajna, praktycznie bez podbiegów, jednak wiatr na ostatnich kilometrach zabił chyba cały efekt rekordowości tej trasy.

Dodatkowo temperatura + 15 stopni, wówczas gdy ostatni mocny trening robiłem na - 10 i - 5 stopni C, tutaj zabrakło aklimatyzacji do takich warunków niestety.

Różnica temperatur 25 stopni w tygodniu zrobiła też swoje.

Wielu zawodników było zawiedzionych wynikami, bo pobiegli dużo gorzej niż w zeszłym roku.

Coś było w tym biegu co utrudniało zdobycie dobrego czasu, to nie jest przypadek że tylu mocnych zawodników, często wracających z obozów zza granicy po dobrze przepracowanym okresie pobiegło jak na swoje możliwości po prostu słabo.

Wątpię aby był to ewidentny brak formy, coś było na rzeczy w tej aurze pogodowej co uniemożliwiało w ten dzień uzyskanie wartościowego wyniku.

A oto mój wykres tempa z każdego kilometra tego biegu :

- 6 kilometr najszybszy

- Ostatni najwolniejszy

Co ciekawe zawsze przed momentem w którym bieg zaczyna mi się sypać zrobię najszybszy kilometr, tak jak tutaj na 6 kilometrze tak samo było na Półmaratonie Kościańskim gdzie przywaliłem 15 kilometr bodaj w 3:20 a kolejne to już była walka o utrzymanie 3:35min/km.

To chyba można nazwać wzlotem Ikara.